Gecenin en leyli zamanı
Elimde kalemim
Seni beni bizi anlatan
Şiirler yazmak istiyorum sana
Öyle sözler çıkmalı ki dudaklarımdan
Daha önce hiç söylenmemiş olsun

Deniz mavisini çalmalıyım gözlerinden
Martılar kanat çırparken üzerimde
Ay nazire yapsın gökyüzünden
Denize düşerken yakamozlar

Bakışlarım gözlerine prangalı
Saçlarını dolamışım bileklerime kelepçe misali
Tek celsede verildi cezam
Hüküm giydim sensizliğe
Dudaklarımda adın sürgüne gidiyorum

Pişman değilim yaşadıklarımdan
Cehennemde yansa da bedenim
hangi ceza yokluğunun yerini alır
Söyle
Nasıl aşacağım bu korkularımı
Sensizlik ölüm değil mi

Dört duvar arasında çaresiz
Sensiz nefes alırım sanma
Karanlığa bir türlü alışamadı gözlerim
Sen yanımda yoksan önümü göremem ki

Kurudu bak gözlerimin menbaı
Kalmadı akacak yaş
İçimdeki seni koparıp alma benden
Sensizliği kabullenmiyor yüreğim
Yere göğe sığdıramadığım sevgili
Bir hoşçakala mahkum etme beni ...





Refik
30 . 11 . 2018
İstanbul