“Mende Mecnûn’dan füzûn âşıklık istidâdı var.
Aşık-ı sadık menem, Mecnun’un ancak adı var”
(Fuzuli)

KARACOĞLAN GİBİ YAZDIM

Ben de güzel, bülbül gibi, sevdalıyım gülden yana
Karacoğlan gibi yazdım, şanslı idim dilden yana

Bu nasıl bir duygu seli, her güzele sevdalandım
Muhabbeti del eyledi, şükreyledim geçen ana

Gözü, kaşı, saçın teli, türkü olur yar dilimde
Benim işim sevmek canan, ne diyeyim daha sana

Savururken o saçları, yele karşı raksa başlar
Gözlerine baktığında, sezilmez mi gözde mana

Doyumsuz bir güzelliktir, güzellerin salınışı
Baktığım yar tüm güzeller, benin için hepsi rana

Tükenmeyen aşk bendedir, Buda bana lütfu Rabbin
Sunayım kevseri gülüm, içer misin kana kana

Geçiyorum ben kendimden, gözlerine baktığımda
Yüzün güneş gibi parlar, gerek mi var sabah tan’a

Gamzelerin çiçek açmış, o pürüzsüz ay yüzünde
Aşk gülleri arasından, usul usul gelsen bana

Rüzgarlar da salınırken, ürkek ceylan lerzan gibi
Sana ağlamak yakışmaz, dokunmaz mı tatlı cana

Bu ne büyük bir sevdadır, dilden dile dolanır mı
Lüzumsuz da aşkın hası, karışmış bak sevda kana


Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ