"Aşk
60’lık İrfân amcanın kapı ziline defalarca basıp
Karşı sokağın köşesine saklanan
Haylaz hayta bir çocukmuş meğer

S’övene kadarmış sevenin sevdâsı be Elbrûz"

......


Alnımın menziline nuzûl eden Âyetlerde zikredildi evvelâ
6 harf
2 hecelik devâsa bir dağ âsâletine
Sırtını yaslayan adın Bismillâh
Ki
Şamîlî bir hamâseti iliştirmişti omuzuna Kafkasya’nın
Apolet rozet " ا " ile başlayan
O efsûnlu ıstılah





Ömer’in cesâretini ısmarlayarak Kerbelâ yüreğime
Ve
Emânet bırakarak tevbelerimi
Yedi emîn / Yed-i Emîn Ali’ye
Ömrümün şakağına dayanan bir s’ilaha
Vav "و" misâli 5 vakit ubûdiyet belledim
Mücrîm yaralarımla ensâriyetine hicreti





Elbrûz
6 basamak tırmanıp
7. basamakta tökezleyen sürüngen yazgımı
Nebk ağacının gölgesini eze eze yelesiyle
Sidretû’l müntehâ’ya taşıyan yağız Burak’ım

Deliveren ruhumun kât’-ı merâtibi
Seher niyetim
Kuşluk duâm
Zevâl Hâccım
Teheccüd vakti mîrâcım

Senden gayrı
An yok
Z’aman yok
Yön
Cihet yok

Anla Elbrûz





Aklımın
Sarp kayalıklı çıplak uçurumlarından
Dilimin
Ölüm kusan
Aç burgaçlarına atlıyor krizalit hecelerim



Libâsını yırtan asırlık iskeletlerin
Akla sükûtu peydâhlayan n’isyanı gibi
Biribirine ulayıp perçinlediğin kelimelerinle
Vuruluyor şiirim



İntihar ediyor
Kör bir ormanın Mazı tozu kokan gerdânında Sekoya ağacı



Şarap rengine dönen tan vaktinde
Andelib’in kursağına takılan hıçkırıkları besteliyor
Çamurlu küçük ayaklarıyla
Tenime yürüyen yağmurun saçlarında
Ağlak asûman





Elbrûz
Nesîmî’nin Melâmet Hırkası’nı giyinen kulluğuna
Nuh’tan selâm eyleyerek
Kıyâmeti eğleyen erteleyen Hûdî Tûfânım

Yevmî 40 rek’âtlık secdeli dizlerime
Prangalarda eskiyen bir hasreti
Ârîfçe em diye süren ezelî Hârb-i Cihânım

Ah Elbrûz
Mübârek 33 ağrım
Mukaddes 99 sancım
Her dem şükürlü dilimde tesbihâtım