Sevgilim sen şimdi
Hayal de olsa aşktan ve şiirden ibaret denizleri düşün
Bahar ve gençlik düşlerimizi
-Tarihin öfke ve kin kuyularını değil-
Kendi suretimizde günün ağardığı saatleri düşün
Üstü asma yapraklarıyla süslü gecelerimizi
Ağır ağır demir alırken uzak kentlerde zaman
-Değişen yüzlerimizden çok-
Serpilip yeşermeyi bekleyen bir ağaç gibi çocukları düşün
-İnce uzun gölgesinin ardından güneşin-
İlk kez gidilen bir aşkı
Ve uğultusunu geçmiş mevsimlerin mavisinin
Mor bir gecenin esintisini
Denizle gökyüzü arasında süzülüp uzaklaşan rüzgarı
-Bunca yakındayken ölüm-
İçimizde yol bulamayan coşkun suların acısıyla
Sessiz bir denizi geçen yelkovan kuşlarını
Ve çiçeğe durmak için bekleyen kadınları
Bir şiirin bir araya gelemeyen dizeleri gibi
Isfahan bahçelerinin uçuk kokusunu ve İstanbul’u

Sevgilim sen şimdi
Aydınlık çocuk gülüşlerini düşün
Coşkuyla akıp geçen ırmaklar gibi

onikitemmuzikibinonbeş&istanbul
Nazan Yinanç