1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1307
Okunma
Dalıp gidiyorum bazen
Bir vapur güvertesinde yol alırken
Ekmek attığım martıların ardından;
Su gözlerimi çekiyor
Gözlerim bedenimi
Ansızın tutunuyorum korkuluğa
Ardımdan uzanan ellerde avunuyor başım.
Dalıp gidiyorum bazen
Kız kulesinden İstanbul’u seyrederken
Selam verdiğim gemilerin ardından;
Martılar aklımı çeliyor
Kollarım bedenimi
Apansız kanatlanıyorum sonsuzluğa
Koltuktan düşüyor yastığını kaybeden başım.
Üsküdar 20 Mayıs 2004
Ensar Cevval