Uykuda daldığında okşasam saçlarını,
Canını incitip de, uykunu böler miyim?
Mah yüzüne değdirsem şu parmak uçlarını,
Daha sabah olmadan rüyana girer miyim?

Ben aşkınla biçare, sen farkında değilsin,
Gönülden sevenler de, tâ yürekten sevilsin,
Ne üzüntü çekesin, ne de başın eğilsin,
Sevmiyor olsan bile, kötülük diler miyim.

Gözlerine çok baktım, hissetmeni umarak,
Allah’a çok yalvardım gözlerimi yumarak,
Yollarını bekledim, ne hayaller kurarak,
Yolumu çevirseler ahdimden döner miyim.

Ne yolcular yorulur, ne de bu yollar biter,
Gölgen elimden tutar, gözün boşluğa iter,
Kaybetsem de her şeyi, senin varlığın yeter,
Olmayınca nazlı yar, ben hayat sürer miyim.

Mahzun olsa da gönlüm, ümidi besliyorum,
Kaderime razıyım, dünyaya küsmüyorum,
Tertemiz hayalinle odamı süslüyorum,
Duam kabul olur da; o zaman güler miyim.

Sevdiğimden habersiz yaşayıp gidiyorsun,
Beklenmedik bir anda veda mı ediyorsun?
Sesin anlaşılmıyor, “unutma” mı diyorsun?
Ruhuma işlemişsin, kalbimden siler miyim.



Sabri Koca