haydi gidelim bu kalabalık seni yorar
şu deli dolanıp kendi etrafında çemberler çiziyor ya
çocukça bir şarkı
arkamızı unutup ırmağa doğru
balıkların uyuduğu yere gideceğiz

yeryüzünün en güzel mavisi
insan olup yalvarmak
kabul edip bu anın geçmeyeceğine
uykulu bir akşam vakti
inanmak

rahiplerin karanlığa bulaştırdığı
korkulu siyah pelerinleri
eğer rüzgara değince sallanıyorsa
mutlu olup yeniden hayatı sevebilirsin

sonra bir satıcı aydınlık sarsıntıdan
medet gözlerinin içinde
bir umut serüveniyle sana gelmişse
kalbini son dileğine kadar açık tut

bak su çekiyorlar
her kim yüzünü arıyorsa bulacak
kanacak hayatın ağır şakasına
ve işitiyorsa
dolaşan göğe ruhunu adayacak

beyaz çatıların bizi üzmeyeceğini biliyorum
ağaçlar böyle güzel yaslanmışken
bulutlarla aramızı sıcak tutsak bile
yinede bir gün
ıslanacak kalbimizin baharı.