Hatırlamak istemediğimiz hakikatler
Kapısını çalmak istemediğimiz garipler
Unuttuğumuzu sandığımız umutlar.
Düşünmeye zaman ayırmadığımız gerçekler.
Yollarımız kesiştiğinde yolumuzu değiştirdiğimiz dostlar.
Görmek istediğimiz halde bahane üreterek görmediklerimiz
Her şerde bir hayır varmış

Ve nihayet
Hakikatleri hatırladım
Gariplerin kapısını çaldım
Hakikatte unutmadığım umutlarımı tazeledim
Değişmeyen gerçeklerle yüzleştim
O nur yüzlü dostların yolunu gözlüyorum
Belki gelirler diye.
Görmek istiyorum bahanelere sarılarak kaybettiklerimi
Kazanabilirim umuduyla
Umutsuzluğa kapıları kapattım.

Yıkıl karşımdan kâbus.
Defol aklımdan nefret
Yere bat hayalimdeki hezimet.
Boşuna akan göz yaşlarımı istiyorum
Dostum için sebil etmeye
Dostlarıma mey olarak ikram etmeye.
Bomboş bir keşke ile
Kuruttuğum çiçeklerimi yeşertmeye.
Cehennem ateşini dünyada söndürmeye
Cenneti dünyada yeşertmeye
Ant içtim
Göz yaşlarım şimdi daha coşkun akıyor.
Defolun gidin keşkeler
içerisinde zümrüdü ankaların şakır şakır öttüğü
İrem bağları yeşeriyor.
Hayal olsa da bunlar.
Rabbım isterse
Gariplere de nasip eder
Bilir’misiniz
Viranelerde yatar hazineler
Yangın yüreklerden fışkırır Kevser.