Sana olan sevdamı
Gözlerinin içine bakarak söyleyemedim
Hergün içime atıyorum
Verdiğim sözleri tutamadım.

Söz geçmiyor yüreğime
Gözlerim nemleniyor hiç nedensiz
İki damla yaş süzülüyor yanaklarıma
İçimdeki kor harlanıyor .

Gecem de gündüzüm de sensin
Sofrada aşım damarımda akan kanımsın
Sen benim ahir evvelim
Sol yanımdaki gizemlerin sahibisin .

Ne zaman yüzüne baksam
Dolar gözlerim hüzünlenirim
Aldığım her nefeste aşkı tadıyorum
İlk günkü gibi yeniden aşık oluyorum
Derdimin dermanı sensin sevgili

Boş bir sokakta seni aramak
Tekrar tekrar başa dönmektir
Heryer ölüm sessizliğine bürünmüş
Tek bir ayak izi yok
Serseri mayın gibi dolaşıyorum .

Seni öyle çok seviyorum ki
Kurduğum her cümle şiir kokar
Sen diye başlar kelimeler
İçimdeki çocuk büker boynunu
Son noktayı koyamam bir türlü ...






Refik
07 . 11 . 2018
İstanbul