Mehmet Baba, ey gözümün nuru yar
Gönlümün ta içinde bir yerin var
Oradaki yerde hep sen hep sen var
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.

Sensin benim herşeyim,tek neşem sen,
Gündüzüm sen,gecem sensin düşüm sen,
Evvelimde ahirimde mutlak sen.
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.

Ömrümüzün baharında ayrıldın
Zannederdim/k gitmez bâkî kalırd/sın
Gitmedi yar içimizden bu sızın
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.

Kadın erkek,ihtiyarı,sabisi
Yücelmişi,akıllısı,delisi,
Bıraktığın şu binlerin hâmîsi
Bir sen  varsın,tek sen varsın,hep sen var.

Ah bu gönlüm seni özler daima
Kul Ahmed’in seni özler daima
Mazhar ola her dem her dem affına
Çekiveren bizi kendi safına
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.

                                               AHMET GÖÇER


Sabi=Küçük çocuk
Bakî kalmak=Kalıcı,ölümsüz olmak
Hâmî=Destek olan,koruyup kollayan
Mazhar olmak=Ulaşmak,ermek.