- kınaçiçeği -"ölüm bizim olsun insan kardeşim mahşer günü çocuk olup ağlayamazsın" ( ferhad gülsün ) gözleri elem... sesi bağrında yanık bir ölüm neresinden baksan hâh bu derdgâh hân. imtinâ ederim yine de hâktan armağan bu imtihân; itinâ ile yürekdeşen bir acı çocuk olup içimizde hep ağlayan ölüm gibi birşey geldi... ve sonra biri sûra üfledi söndük neydik neye döndük zilini çaldı mahşerin israfil duyduk duyamadık zûlme bile kılıf uydurduk günâhını çektiğimiz şu tesbih kime telmih kime teşbih şiir bir zeytinin çekirdeğine sığındı çocuk zırhını kuşandı barışın öyle dalsız ve budaksız dur duraksız bir ölümle... bir melek düştü sonra gazze’nin yüreğine oturup imam tahtasına bir çocuğun dedi; ey nefsi yoksul çocuk kaldır başını toprağından o güzel alnın da dik fidan kınaçiçekleri topladığım gözlerinle bana öyle gülümse bana öyle gülümse ki içimin filistin’i erisin... |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..