duama baktım
dua elimin altında hamur
istediğim gibi yoğurur açarım
istersem içli börek
istersem yazma çörek yaparım


öylesine uzakta değil
hayatın elimizin altından kayıp gitmesi
bir yolcu gibi bay bay edip geminin uzaklaşması
yürüyen ayaklarımız
yazan ellerimiz, düşünen beynimiz var
hayvan değiliz sürülüp bir yere bırakılan


biz kukla mıyız ki başkasının elinde olsun ipimiz
istediklerini söyletip
istediklerini yaptırsınlar
önce sahibiyiz kendimizin
sonra milletimize görevimiz var
isteyen istediği yerde sırtımıza binemez
bir koyun sürüsü gibi süremez


yüzüme baktım
utanır gözlerini yere indirince
kara sürme gerçeklerden
bir yağmur yağsa belkide gözyaşlarından
aksa yüzümüzün boyası
ak pak ortaya çıksa gerçekler

en önemlisi körlüğü fırlatsak
geldiği yere..


03. 11. 2018 / Nazik Gülünay