gidiyordum gök patlamadan renk havuzuna dalarak önümde ağaçlarım yağmur ıslatarak
sevmişti cinsiyeti güzel birini çocuklar gibi şendi delişmen deli taylar gibi kıpırtılı yüreğinde tıkırtılar ve melhem bastırırdı onu her sevişinde imkasızı imkan yapan tatlı sızı karşılıklıydı ıslaklığı yanaklarında henüz tortu bırakmıştı her ikisininde gamzeye dolmamıştı çise kara kıyma rengi gözleri ışıldadı bal oldu sanki her ikisininde umut çok unut yoktu sevdi sadece ölesiye hayata kaldığı yerden kaşık sallamaktı birlikte
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bu sefer öğlen saatlerinde okuyorum şiiri ve ilk yorumu yapmaya çalışayım.. (Not: Saat 11:08)
"Sevmişti cinsiyeti güzel birisini" - sevmişti güzel birisini demiyor şair.. Ayrım yapmıyor.. Bizim ise yaptığımız bu ayrımlar karşısında birbirimize, bu ne güzel bir ifade! Sevmek acı verir insana.. Zaten onu değerli kılan da budur.. İlla sevgili sevmek değil.. Her sevgi bazen yaralar insanı.. Ayrılıklar hasret.. Gurbette olanlar bilirler.. Yanında merhemi olanlar şanslıdır.. Kimisi ise sızısını "sızıcı" şeylerle kapamaya çalışır.. Duygu yoğunlu, göz yaşlarına sebep olmuş ama henüz dalından yeni kopmuş bu damlalar.. Daha izleri sıcak.. Biraz önce geçmiş o gamzenin üst kısmından.. Ama ağlarken bazen güler ya insan.. İşte orda umut vardır.. "kara kıyma rengi gözleri ışıldadı" siyahını bile cazip kılar bakışın.. "sevdi sadece ölesiye hayata kaldığı yerden kaşık sallamaktı birlikte" Sanki şair umudunu koruyor ama umutsuz.. Yani iş olacağına varır hesabındda elinde olmadan.. Hayat devam ediyor her şeye rağmen..
"Unutyok" şekli de Edebiyatımızda II. Yeni Şiirinden kalma izler sanırım =) Hep kafamızı karıştırmıştır.. "2. Yeni mi olur??"
Neyse konu dağılmasın.. Şiir güzel ama sanki kendimce kısa kalmış.. Tabiki kendimi tam olarak yerinize koyamadğımdandır.. Hata böyle bir eleştiri de olmaz ama söylemek istedim.. İmgeler güzel düşürülmüş.. Ayla Kutlu'nun "Bal Biriktiren Kız" hikayesi aklıma geldi.. "bal oldu sanki her ikisinde" dizesini okuyunca.. Orda da umut, bal oluyor.. Birikiyor.. Postmodern bir hikaye.. Belki denk gelir okursunuz..
Şiir için teşekkürler.. Saygılar.. (Kopukluklardan dolayı üzgünüm)
sevmişti cinsiyeti güzel birini çocuklar gibi şendi delişmen deli taylar gibi kıpırtılı yüreğinde tıkırtılar ve melhem bastırırdı onu her sevişinde imkasızı imkan yapan tatlı sızı karşılıklıydı ıslaklığı yanaklarında henüz tortu bırakmıştı her ikisininde gamzeye dolmamıştı çise kara kıyma rengi gözleri ışıldadı bal oldu sanki her ikisininde umut çok unut yoktu sevdi sadece ölesiye hayata kaldığı yerden kaşık sallamaktı birlikte
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz