Dünyanın düzeni nevri bozuldu.
Ağustos ayında yazı unuttuk.
Turna karakışta yola dizildi.
Türkü, koşma  çalan sazı unuttuk.

Mevsimler değişti, şaştı insanlık.
Çay, dere kurudu, girmiyor çocuk.
Namussuza kalmış var ile yokluk.
Helal lokmada ki özü unuttuk.

Komşuluklar vardı, insanlık vardı.
Herkes azığından ikram yapardı.
Komşular aç kalsa vicdan sızlardı.
Gönülden verilen azı unuttuk.
 
Dosdoğru yoldaydık, işler doğruydu.
İşimiz Allah’ın rahmet yoluydu.
Herkes bir mecliste âdem oğluydu.
Hak yolunda giden izi unuttuk.

Apartmanlar dolmuş, in cin hayalet.
Ne merhamet kalmış, ne hak, adalet.
Cehenneme doğru kesilmiş bilet.
Bedeni yakacak közü unuttuk.

Ayıp örtmek kalkmış açık ararız.
Kulp olmasa bile biz kulp takarız.
Doğru duvar olsa, şaşı bakarız.
Dost gözüyle bakan gözü unuttuk.

Dadaşım’ın derdi insanlık için.
Anlamayız artık halinden açın.
Rengi belli değil baştaki saçın.
En sonunda bizde bizi unuttuk.
13.10.2018 Muammer KARS