DÜŞE KALKA ÇIKTIM HAYAT YOKUŞUNU

Genç yaşımda gurbet ele geldim sürgün
Ondan bu yana görmedim mutlu bir gün
Aylar yıllar geçti hep çileli üzgün
Düşe kalka çıktım hayat yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün kışını

Bir tek siyah tel saç kalmadı başımda
Dokuz sıfır yenildim hayat maçımda
Haramın zerresi yok ekmek aşımda
Düşe kalka çıktım hayat yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün kışını

Yarım asır kaldı yedi yıl geride
Çilem çizgi oldu yüzdeki deride
Yolun sonu kabristan az ileride
Düşe kalka çıktım hayat yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün kışını

İçim nasılsa öyledir benim dışım
Namert insanlarla asla olmadı işim
Mazluma garibe çatılmadı kaşım
Düşe kalka çıktım hayat yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün kışını

Yaradan’dan bildim ne geldiyse başa
Hep şükür ettim isyan etmedim haşa
Hakk’ın yolunda yürüdüm koşa koşa
Düşe kalka çıktım hayat yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün kışını

Burcu burcu tütüyor gözümde sılam
Doğruluktan asla şaşmadı pusulam
Hasreti’yim bir gün de okunur sela’m
Düşe kalka çıktım hayat yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün kışını

Garip Hasreti (Filat YAZICI)