O bir karınca.
Yerlerde gezer.
Onun ne suçu var.
O bir hayvan.
Onları insanlar ezer.
Beni derinden üzer.

O bir kuş.
Gökyüzünde uçar.
Onun ne suçu var.
O bir hayvan.
Onlara çocuklar sapanla taş atar.
Benim de kafamın tası atar.

O bir tilki.
Dağlarda gezer.
Onun ne suçu var.
O bir hayvan.
Avcı vurmak ister.
Benim de canımdan can gider.

O bir köpek.
Sokaklarda başıboş dolaşır.
Onun ne suçu var.
O bir hayvan.
Sataştırsan bulaşır.
Isırır.

O bir kedi.
Mutfakta gezinir.
Onun ne suçu var.
O bir hayvan.
Meydana koyarsan yer peyniri, eti.
İşte akıbeti.

O bir fil.
Ormanlarda gezer.
Onun ne suçu var.
O bir hayvan.
Uzatma sakın dil.
Seni hortumuyla sular bunu bil.

O bir at.
Dağlarda, bayırlarda koşar.
Onun ne suçu var.
O bir hayvan.
Üstüne bin tur at.
Sakın kıymayın.
Var masum bir surat.

O bir maymun.
Ağaçlara çıkar.
Onun ne suçu var.
O bir hayvan.
İnsanlara insan gibi bakar.

Şiirde nedir ?

Akıbet ( Arapça ) 1. ( Bir iş veya durum için ) Son, sonuç. 2. ( Zarf ) 2. Sonunda, nihayetinde.