Zifiri karanlıkta yurdum
Her bir tarafı
Simsiyah dumanlar kaplamış
Ve o karanlıkta
Birçok sırıtan kelle
Anam acı acı ağlıyor
Kız kardeşimin çığlıkları
Tırmalıyor kulağımı
Yırtarcasına

Yengem karnındaki bebeğiyle telaşta
İhtiyar dedem bastonuyla uğraşta
Tüm olanlara şahit
Zulmün zebanileri
Ermeni komitecileri
Yakıp yıkıyorlar
Yaralı hayvan gibi
Göğüslerindeki kalp değil
Bilmem neyin nesiydi
Taş desem, taş değil
Onlar göğüslerinde
Yürek yerine
Zulüm taşıyorlardı

Oysa daha dün bacağı kırılan
Ala öküzü
Tedavi için
Hakkı Beye getirmişlerdi.
Ama şimdi,
Yıkıyorlar evini başına
Gelini süngüleyip
Çocuklarını öldürüyorlar
Cin musallat olmuş diye
Çocuklarını
Emanet ettikleri mollayı
Darağacına asmışlardı utanmadan

Çil çil altın alıp
Dukayla ahkâm kesenler
Tarihe kanlı elleriyle
Şimdi mezalim yazıyorlardı.
Tarih tarihine has
Böyle zulüm görmedi
Bu Ermeni zulmüne
Dağlar taşlar inledi

Camilere doldurup
Sağ sağ insan yakanlar
Şimdiyse zulüm gördük
Diye bağırmaktalar
İt desem
Gurur yapar
Köyümün köpekleri
Ne kadar dost görünse
Kin dolu yürekleri
24.04.2006