bir türkü dinledim dün
"meskenim dağlardır" diyordu türkücünün biri

ben de söyledim
"benim meskenim dağlardır" dedim

güldüler

dağdan mı indin
dağlı mısın
dağ adamı mısın dediler

güldüm

he gardaş
dağlıyım
dağdan indim
dağ adamıyım dedim

ama şehirliyim de
köylüyüm
dağlı olduğum kadar

ben de bilirim okumayı
bende şiir yazar
resim çizer
türkü yakarım
ben de gülerim fıkralara
ben de hüzünlenirim yağmurda
ağlarım ben de
şekerim alındığında

ben de akşam uyur sabah uyanırım
yemek yer
su içerim ben de

benim de kulaklarım
dilim ve dişlerim var

yâni gardaş
ben de sizdenim
sizlerin ben olamadığı kadar

he gardaş
dağlıyım dedim
bir elimde umut
bir elimde sevgi
aştıkça aşarım
çıkarım doruklarına dağlarımın
gökyüzüne uzanır
haykırırım
gökyüzü benimdir derim
sizin olduğu kadar

he gardaş
dağlıyım
ne asyalı yım
ne avrupalı
ne güneyliyim
ne ortadoğulu
ne kürt’üm
ne alevi
ne müslümanım
ne yahudi
uzaylıyım ulan
dünyalı olduğum kadar

hava benimdir
güneş benim
yıldızlarda

ooyy gardaş
gel eyleme beni kendinden
havva ana incinmesin

ooyy gardaş
gel mesken tutturma dağları
dağlara kin ekilmesin


yılmaz YANARDAĞ