GELİP BİR GÖRSEN

Küçüklükten beri, yüzüm gülmedi
Neşeyi, sevinci, gönlüm bilmedi
Bu hayatı inan, kalbim sevmedi
Can evim acıyor, gelip bir görsen!

Dertlerim yüküyle, üstüme biner
Kol kanat kırılır, inmeler iner
Bu kalbim sürekli, huzuru diler
Can evim acıyor, gelip bir görsen!

Düşenin hiç dostu, olmaz bilirim
Aksa da göz yaşım, kendim silerim
Yaradan Mevla’dan, huzur dilerim
Can evim acıyor, gelip bir görsen!

Akrabalar dersen, akreptir sokar
Kardeşlerim dersin, sözleri yıkar
Düz yolda çukura, düş diye bakar
Can evim acıyor, gelip bir görsen!

Fitne ve fesatlık, diz boyu olmuş
Gönlüm acılarla, kederle dolmuş
Çileli şu gönlüm, belayı bulmuş
Can evim acıyor, gelip bir görsen!

Hatice’m yazıyor, bak dertli dertli
Kimi yavan yiyor, kimiyse etli
İnsanlık kalmadı, kardeşlik bitti
Can evim acıyor, gelip bir görsen!

Şair Yazar
Hatice Kemerpınar
Ankara, 24/09/2018/03:13