8
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
842
Okunma
ne zor yuttkundukça harfleri aşka adamak,
paslı mazgalın önünde hiç gelmeyen ayak sesi,
gardiyanın tütün kokan sesininde bile seni aramak..
tahta ranzanın gölgesine uzandım;
uzak şehirin gökyüzü uykuya daldığım,
bir an irkildi ruhum, gök bildiğin beton,
son mehtap yüreğin hep hatırladığım.
izmirin kordonu, gemliğin sahili,
gerede nin rüzgarı sızlıyorsunuz;
damarımda ki kızıl kanda,
ben yandığım kadar gerçek degilim,
hatta bu günler senin kadar,
onlar bile farkında..
"" ne yazıdıysa anlıma hakkını verdim,
acıyı dinene kadar, mutlulugu sonuna kadar,
ve seni ölene kadar yaşayacağım..""
karan
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz