SENI SEVEMEDIM
Sana derim sana, soyadı yılmaz
Abdest almaz, namaz dersen kılmaz
Unutma cahil olandan alim olmaz
Oku öğren, yanlış bileni sevmem

İster alevi ol, istersen Sünni
Yaşa inandığın gibi bu dini
Mezhepçilik yapıp ayırma beni
Yalandan yüze güleni sevmem,

Çöp üretme, çöplükler mikrop saçar
Güzel olan her şey senden kaçar
Gübre ol belki iyi güller açar
Içi çöplük, koku salanı sevmem

Milleti ikiye böleni sevmem
Kul uğrunda köle olanı sevmem
Davetsiz sofraya geleni sevmem
Milletin hakkını çalanı sevmem

Tanıdım okudum bunca Ozan’ı
içinde var elbet oyun bozanı
Allah verir elbet senin cezanı
Özü sözü ayrı ayrı olanı sevmem,

Rızasız verip ağaya malını
Çocukların hiç sormadan halını
Kırıp dökersin ağacını dalını
Milletin malını elinden alanı sevmem

Kasıt yoktur İnan benim sözüm de
Abdal’lara saygı vardır özüm de
Pir Sultan’ım Pir’dir benim gözümde
Sözüme katılan yalanı sevmem

Kimseyi ne incitir ne üzerim
Ne hakaret ne de küfür yazarım
Haklı iken haksızlara kızarım
Dost olmaz, bağrımda yılanı sevmem.

Şair Ebuzer ÖZKAN