Bir yerler düşleniyor uzak gölgeli evlerden
Hayat akmayan birer düşlere dönüşüyor
Hani bir özlem vardır hayatı kasıp kavuran
İnsanı rüyadan rüyalara savurup durduran.

Bir yerler düşleniyor uzak gölgeli evlerden
Özlem mücadelesi yenik midir düşen
Bir ıssız rüyalar ülkesinden
Huzur sokağın köşesinedek hüzünlenilen
Hayattır rüyalara akmaz olan

Bir yerler düşleniyor uzak gölgeli evlerden
Bir aşk çıkmazıdır insanı yeyip bitiren
Uzattığın kalbin dikenleridir sevgilileri inciten
Hayat rüyalarıdır artık bilinmezliğe iten.

Bir yerler düşleniyor uzak gölgeli evlerdrn
Bir hayaller ormanıdır kuşatma çabası güden
Sessiz bir çığlıktır sessizliği tüketen.
Akşamların karanlığının rüzgarında saplanmıştır
Adeta kelimeleri hapseden
Bir yerler düşleniyor uzak gölgeli evlerden
Zamanın yağmurlarıdır saatler rüzgarını hapsedip giden
Birden çarpışan iki kalp gibidir isyanı pekiştiren
Kuruyan hayatlardan iki insanı sebepsizce iten.

Ey dünyanın karanlıklar ülkesinin yorgun insanları
Suya muhtaç yürekli çınarların evladları
Taşkınların ortasındaki masum bulutlu ruhlar
Mazilerin yokuşunda savrulan
Yıkık cesetten beden
Güneşe hasret bir yığın hüzünlü düş tohumları
Hayat denilen amansız bir savaşçıların ülkesinde
Bu akşam:
İki ayrı zaman
Birbirinden uzak iki kadehlere uzanmış iki çift yürek
Atamadığın bin türlü maziler yığını
Düşlenen iki ayrı kalp
Birbirine tutkun iki ayrı hayat
Ve geriye kalan düşlerden uzak gölgeli evler!
Kelimelerin kifayetsizleştiği masalsı son an...