Ceketimi alıp çıktım
saçlarım uçuşuyor İstanbul’un ılıman lodosunda


merdivenin kenarına oturup
bir sigara yakıyorum
düşünce seline kapılıp gidiyorum...

lodosta berbat bir baş ağrısı olur ya
geçmek bilmez hani
senin açtığın yaraların ağrıları gibi tam geçti derken
yeniden başlayan bir ağrı
benim için öylesin

kirpiklerimin uçları sızlıyor nedensiz değil
sana ağladığım günler geliyor aklıma
önceleri yanımdan ayrılmazken
pervasız bir yabancı gibi
hiç tanışmamış gibi
soğuk bir bakışla
gittin

kapının dibine yığılışımı
yazmaya başlayışımı
gelirsin diye her gün kek yaptışımı hatırlıyorum

gelse diyordum kendi kendime sarılsa affet dese
çay demlesem
bir bardak çay ve bir dilim kek
ne güzel olurdu

hiç gelmedin
ben her gün
her yerde ağladım
o yapmaz diyordum
ama yaptın

kırlangıçların göç mevsimiydi
o gün
o son gün
üstümüzden geçip gittiler
ve
sonra da
sen gittin




of!..



bir sigara içiminde bu kadar düşünür mü insan
altı üstü beş para etmez bir adam sevmişim işte
nereye konacağını bilseydi gönlüm
çekmezdi bunca derdi
kırlangıç kanatlarında
o değil ben giderdim



Hacer Sarıgül
19 Eylül 2018