Bir tavırdır hayat, duruştur, düsturdur biraz da
Ezbere olamaz bu,onun adı da savruluş, her defasında
Ya mihenk ediniriz bize uygunu, yaklaşırız bize, özümüze
Yahutta ziyan ederiz bizi, ömür boyunca döveriz dizimizi.

Farklı yaratılmışızdır oysa, bizler değeriz
Herbirimiz hayata birer renk veririz
Onun için mavisi de güzeldir denizin, ormanın yeşili de
Sorar, sorgularız, ayrıntılarına düşeriz hayatın derininde.
Ya gerçeklere yaklaşırız her adımda ve coşkuyla
Ya da teğet geçeriz yaşamı, yörüngeden çıkarız.

Kim kaim ki hayatta, var mı devrana yenik düşmeyen
Neden bu inat, bu hırs neden bizi biz etmeyen
Fırsatını bulunca ayrı telden çalan benlik, senlik
Haniydi can dosttuk, hepimiz de kardeştik?

N e diye arıyoruz gülde kokuyu, dikenine mi rağbet?
O halde hayat; ya sev, ya da terk et, öyle mi?
N e dört dörtlük notadır o, hep kıvamlı ve sedalı,
N e de sessizliktir süresiz, doğru okumalı, yorumlamalı.

Diyorum ki güzeli var hayatın, erdemli, insani yanı
Makamlara bel vermeyen, dalkavukluk etmeyen
Emeklerle bezenmiş, alınteriyle ıslanmış anları
İşte tam da onları diyorum, onu anlatmalı.
Neden kötü örnekler görüyor rağbet?
Niçin edebe bu kör bakış, ihanet?
Onlar ayıklanıyorsa halen yaşamdan, heyhat!
Anlayamadık demekki hala, her şey emanet.

Özenelim derim bize, o güzel nadide özümüze
Ezelden bakir kalmış, kuytudaki nasipsize
Ayara vursaydık onu, saf çıkardı ve hilesiz
Kuyumcu siz olsaydınız, bu işe ne derdiniz?

Zenginlik kıskanıyor kültürümüzü, beşer gıpta ediyor
Silsilesinden çok örnek sunuyor, tarih yazıyor
Bizse hâlâ göremiyoruz ve fakat bakıyoruz
Bakmakla görmenin, korkarım farkını yaşıyoruz.

Dizginlemeli artık biz bizi,iş işten geçmeden
Kaçmalı izvesinden, kaosundan, anarşisinden
Açmalı pusunu gözlerin, perdelerini çekmeli önden
Kurtulmalı miskinlikten, ataletten, hem de ebeden.

Kaçmasın son tren de gardan, sevmeye çeyrek kalmış
Kimi çok istemiş;, koşturmuş, ona erişememiş
Hak bize güzel yürekler vermiş, nasıl da özenmiş!
Yıkmayı, yakmayı, savrulmayı… men etmiş.

İster oku,ister yaz,ister onlarla ol; dost, arkadaş
Hepsi de güzel, faydalı, insanlığa da eş,
Bunların dışındaki her yol; karanlık, kesmekeş,…
Çerez değil ki ömrün, kavrulup yensin,
Hayatına yön verecek sen, inanki sensin.

Olmalı diyorum yürümek için, misyonumuz geleceğe,
Almalı sıkı bir karar, dönmeli sırtı sahteliğe
Atmalı karanlıkları dimağdan, gelsin ışıklar
Bunu başaranlar, insanlığı kurtaracaklar.

Sen ki, değişebilirsin eğer istersen
Değişimler kırar zinciri; o ki, asaletinden
İnan, çalış yılma,yıkılma; durma sakın!
Sen de bir gün karşılığınıı alacaksın,
Ve bakacaksın dününe, zafer kapısından
Vaadler de böylesine doğacaktır ufuktan.
Oğuzhan KÜLTE