Bir bakışa şahlanan şiirlerime
Gök yetmedi
Dudağının bal haline kamaşırken gençliğim
Her solukla bir mektup takıldı yürek telime
Her ne kadar habersizsen de

Saatlerce noktasız sohbetlerden
Yorgun çıkan dinlenmeler
Hüznün davetsiz gelişlerine koşarken
Savurduğum kahkahaların gözyaşlarını
Toplayıp avuçlarıma
Doldurdum odamın sağına soluna
Sustukça çığlıklanışları yayıldı

Bastığım yerler bahçelere durdu
Baktığım dağlar ufaldı da bana dev olmak düştü
Karalardan seçip tüm renkleri
Bir tek beyazı bıraktım sevgimin saflığına
Özlemler değdirdikçe griliğini kavuşmalara
Yılmayan bir direnç sarıldı kararlara
Yine sayfalarıma kuruldum

Ve konuştum
Ve sustum
Ve baktım anlamları anladığını sandığıma
Kainatı alıp arkama bir tek olmanın hazzıyla
Konuksuz konaklarda uyudum
Sabahları içimin çokluğuyla çoğaltıp
Güneşi gecelerime bile serptim
Hep sana hep bana doladım buluşmaların çağlayan sesini
Yazdım
Hatta kazıdım satırları
Dört dönen bir devri alem olurdu kelimelerimin uzunluğu

Bazen süresiz ağlamalar yapıştı eteklerine gönlümün
Haykırdım
Bazen yüzümün gülen kırışıklıklarına yenildi ayazlar
Yandım
Yandıkça seslendi kalem
Dondukça susmadı gölgelerimin kara bulutları

Yeşil sendendi gökkuşağı benden
Her birliktelikle rengarenk bir danstaydı beden
Yumdukça gözlerini yeşil bir sızı sardı tenimi
Yine seslenmeler yine şarkılar hapsetti ellerimi

Sendendi bu sızı kıldan ince oldu boynum
Her şekliyle sevdalı halimi anlattığımı ummuştum
Bir gidişle anladım ki
Sana dair yakanları yüreğimde unutmuşum

Aslında ne çok susmuşum...