Nefsin heybetinden sarsıldım kaldım
Şeytanı çileden çıkarır takva
Hevayı arzuyu boşluğa saldım
Sabır acı meyve etmeyin şekva.

Akıl süzgecinde yekpare boşluk
Fikir imbiğinden süzülmez olmuş
Beyin uyuşturan derin sarhoşluk
Hayata musallat girdaba yolmuş.

Başa çıkmaz gayrı halimiz harap
Tutulacak dalda sıralı diken
Ufuksuz çöllerde gördüğüm serap
Kaktüsler üstünde yeşeren liken.

İsyanlarda beşer huzurdan yoksun
Tatminsiz canlarda büyüyen zarar
Hikmetlere açken buğdayla Toksun
Kelamı Ezelde kılmıyor karar.

Çalmak istediğim gönül kapısı
Derinden evde yok sedası verir
Ruhla hayat bulan beden yapısı
Nurdan nasiplenmez gün be gün erir.

Dalımız sarksada meyveden deyil
Haşmetli dallarda yapraklar yüktür
Dünyaya verilen fazladan meyil
Kim ne derse desin inan büyüktür.

Zevale yakındır yaşlısı genci
Son nefes ne zaman çıkar bilinmez
Cevval olsun öldürmeyin direnci
Azimetle kardeş mühür silinmez.

Perdeler inince kapanır gözler
Günaha yumulur sevaba açık
Dünyanın rengini hasretle özler
İmkansızı görmez menzili kaçık.

Bir varmış bir yokmuş masalsı hayat
Tarihe gömülmüş nice milletler
Dünkü gün bugünde sayılır bayat
İzzet bizimle kal yolcu zilletler.

Zihni muhavere uzarda uzar
İnanç otağında beslenir fikir
Ebet yolculuğu mezara kadar
Çoğalsın yollarda yapılan zikir.

Mehmet Demirel 08.09.2018