Sanırım nisan akşamıydı seninle tanıştık
Sen ve ben birbirimizi nasıl da anlamıştık
Ne güzeldi o günler sevgi doluydu içimiz
Mutluluk bu muydu neşe doluyduk ikimiz

Senli benli olmadık sizli bizli konuşurduk
Hassas konulara girmez edeple buluşurduk
Sen bana ben sana anlatırdık dertlerimizi
Unutuverirdik kederlerimizi hüzünlerimizi

Çoğu kimsede olmayan farklı bir kişiligin
Kendine olan güvenin muazzamdı duruşun
Derdim ne güzel iyiki, onunla tanışmışım
Bir gülü bile kıskandırırdı senin o gülüşün

Allah var yukarda sevdim seni yalanım yok
Düşüverdin gönlüme kurtulamadım çare yok
Denedim kaçmayı bırakıp arkamda ben seni
Kader yazmış bir kere unutamadım hiç seni

Her gidişimde düşünüyordum nasıldır acaba
Cesaretim yoktu benim bir an için sormaya
Geçmezdi zaman beklerdim ah beni bir arasa
Titriyordu ellerim gitmezdi tuşlara basmaya

Ne kadar aptalca davranırdım bilemezdim ki
İhtiyaç duyardım hep varlığına gidemezdimki
Nasıl da kıskanırdım ben hiç sövemezdimki
Otururdum kıçımın üstüne nede güzel olurdu

Geçip gidiyor zaman güzellikler son buluyor
Ne bir nefes alıyor insan nede yüzü gülüyor
Değişiyor ruhlarımız yaprak misali soluyor
Yaşanmış anıların izleri birer birer siliniyor