büyük aşklar acısız ölümdür gülüm
morfin etkisi yapar
yüreğinde yaşayan kulun
parmakların uyuşur da yazamazsın
sen yapmadın ki bu efsunu bozamasın



acep çıkmasaydın fallarda
kahve tiryakisi olur muydum
olta atar mıydım şu yakamozlu sulara
dur diyebilir miydim şu saçımda ki aklara
ben bütün yaratıkları kovaladım artık
konamayacak hiç biri şu yüreğimde ki dallara



neyi geri getirebiliriz ki ah çekmekle
tut ki yeni baştan yazdık tarihi
farz et ki biz değildik severken ziyan olan
yanan yakılan biz değildik



şimendiferler geçiyor yine gözlerimden
yolcusuyum yokluk durağının
bilmem ki niye hep son vagonu bekler
metruk gecelerde ki yorgunluğum
sanırım unuttu rahatlığı
azap çeken ruhum



avans almıştım zaten üç kuruşluk mutluluk
onuda çok gördün ise al senin olsun
barut kokan gecelerde demlenen hüzün
saltanatım olacak
belkide senin için ısmarladığım orkideler elimde solacak
gözlerim dalıp kararan ufuklara
öylece yerinde mi sayacak



bırak aksın sıcaklığım toprağa
sevdalar küssün mantığa
bir eylül güncesi
rengarenk kelebekler konsun yarınlarıma



bir seni götürüyorum içimde
birde kırağı çalmaz düşlerimi
hiç söylenmemiş sözler
hiç yazılmamış şiirler bırakıyorum sana
onlarda benden sana armağan olsun