Adına düş bırakarak geldim
Umutlarım tükenmedi
Zaman kayboldu gözlerimde
Sis bulutları dağıldı
Yorgunluklar diz çöktürdü bedenime .

Yüreğinin sesini dinlersen
Seni mutluluğa götürecektir
Bak çağırmadan geldim
Bozdum tüm yeminlerimi
Arkamda bırakarak geçmişimi
Bir yudum mutluluğu çok görme bana .

Yalan sevdalar yordu beni
Bir koltuğa iki karpuz sığar mı ?
Hüznü sığdırdım kilitli sandıklara
Tükettim zamanın eriyen yanını
Miadı dolmuş bu hayatı yok sayıyorum .

Bak geldim kapındayım
Nefes kadar yakınım sana
Evlerin ışıkları sönüyor bir bir
İçimde bir ürperti
Üşüyorum !
Ne sus kaldı dilimde
Ne yersiz bir yağmur çöktü gözlerime .

İçim içime sığmıyor heyecandan
Belki pencereden bakarsın diye
Uçurum kenarında gibiyim
Sahipsiz bırakma beni
Kardelen çiçeği gibi aç yüreğimde ...





Refik
01 . 09 . 2018
İstanbul