Yaranılmıyor ne desem boş
Ömrüm kısacık yalanlara muhtaç olmuş
Kul ettim bu bedeni ilk başlangıçta
Yinede yaranılmıyor kapı kapı derman
İstediysem de değişen gözyaşlarım oldu

Mercan misali ak yüzlü dedenin hikayeleriyle
Daha da güzel akıyor zaman çeşitliliğe
Boyun bükmek niyaz oldu seneler katlıyor
Zahir hayatımı her gün yeni bir ağaç daha
Kurban gidiyor durum vahim durum çileli

Söyle hele söylenilecek ne kaldı ki
Yalvarmak geliyor içimden ucuz can
Pazarları artışta kıymet bilenler ise
Şimdi mezar taşlarını sayıyor
Vücudu beş para etmezler hüküm
Sürüyor ama iyilik hep ön saflarda

Lakin yinede yaranılmıyor değmeyecek
Hayat boylu boyunca uzanmış
(Yinede şükür elden gitmemeli)
Kınanmayanlardan olmak istiyorum
İbrahimler yanmamalı İsalar Mustafalar
Ayşeler Haticeler Neclalar ve daha niceleri

Çevreme üşüşen bitli pireler günü geçmiş
Ayaklı Canboğozlar cana kıyma derdinde
Ne dostluk bıraktınız nede akrabalık
Peki bir birine kenetlenip direnenlere
Ne demeli dualar etmeli ettirilmeli
Ama yinede yaranılmıyor hayat boş

Dolu olan insan midesi doymak
Bilmiyor canlı cansız herkes bitap halde
Yaşam zor insan olmak zor hele hele
Yavrusu olmak daha zor yaşanılmıyor
Ama niçindir ki yaranılmıyor peki neden
Yaşanılmıyor değer sandıkları ciltlere
Bakılmadan raflara kaldırılıyor
İbrahim KANDAMAR

05.11.2009