Budur Dileyim.

Hasretln çöktürse de dik yürüyen bir beyim,
Harlı haber gönder de yârim misin bileyim.
Öyle bir dilek tut ki elâ gözlü bebeğim,
Elim kanda olsa da tez dibine geleyim.

Ebedi anılarla sarılmışken her yerim,
Dili eğip büküp de nasıl özgürüm derim?
Daha vurman gerekmez, böyle de derbederim,
Kâlbime kement attın, ben artık bir köleyim.

Ben birine kul oldum, anlatamam kimseye,
Dilimden duymadıkca inanma hiç bir şeye.
Hâlâ da şüpen mi var? Güven artık şu beye!
En yüce dağı göster senin için deleyim.

Eğer ki inandıysam o yoldan asla sapmam,
Bir eğrilik görmedim, yoksa tanrıya tapmam.
Şaşırıp bir gün dönsen, senin için ne yapmam!
Görsün şu gıybetciler, misâl ’öl’ de öleyim.

İstemem mirasımı ay ve güneşse payım,
Nefesim sensiz olmuş ben onu ne yapayım?
Senden ırak bir yerde bilsen ne çok zordayım.
Sade seni isterim, işte bu son dileyim.

Mehmet Semercio