4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1250
Okunma
sessizliğin çığlıkları,
deliyorken boşlukları
.........ve umut doğuyorken
elveda denen gecenin peşi sıra
kolay serden geçmek ve
yoksa ziyan yarda...........
mutlu değil ki hiç kimse zor gülmek
yardan kalan gülüşler dokunmuş ilmek ilmek
değil zaman,
üzerinden nice hayatlar geçse boş
tarihe gömülenler çıkar önüne öbek öbek.......
çareler, neden bırakır ki, yerini bedbahta
hüznün başın da taç kurulmuş tahta
iç içe geçen eller soğuk dönüşmüş taşa
kanları çekilmiş, gülüşler sahte bu ayrılışta.
ezgiler okunuyor ağıt dilin de
ve susamış manolya
ağlayacak yaş kalmamış gözün de
düşmüş sevda yere başucun da bekler gurur
ve bir delikanlı ağlayamıyor mıh gibi durur
hatıralarla çekilir damarda ki her damla
ve toprağa düştü ser elinde manolya.........
29 05 08
Cevap Yaz