Bu millet, toprağına göz diken düşmanını,
Ne zaman tam alnının ortasından vurmamış!
Mevzu bağımsızlıksa, ortaya kor canını,
Ne zaman liderinin arkasında durmamış!

Yeter ki o liderler güven versin halkına;
Yeter ki tehlikenin erken varsın farkına;
Daha henüz varmamış yirmisine, kırkına;
Ne zaman bu yiğitler etrafını sarmamış!

Ülkeyi yönetenler, yönetmek isteyenler;
Her yerde bu millete birlik olun diyenler;
Önce siz birlik olun, bir sofrada yiyenler(!)
Aydın gözler ne zaman yapılanı görmemiş!

Emperyalist güçlerden ne ABD, ne AB;
Çatmamışlar Türk gibi onurlu bir rakibe.
Yetmiş yaşında dede, aklı eren her bebe;
Ne zaman şehit olma hayalini kurmamış!

Ayrılık ırmağından birlik kabı dolmuyor;
İki yarım, dört çeyrek her zaman bir olmuyor;
Dostça uzanan eller dost elini bulmuyor;
Eli dostça tutanı Rabbim asla yormamış!

Devlet, vatandaşına baba gibi yanaşsa;
Üst akıla değil de çok akıla danışsa;
Ayrımcılık yapmadan her kimlikle kaynaşsa;
Halktan ne istedi de halkı ona vermemiş!

Eğer sanıyorlarsa bu çınar köksüz, dalsız;
Eğer sanıyorlarsa bu millet güçsüz, halsiz;
Coşari beklentisi birleşmektir, sualsiz;
Bir olanlar ne zaman muradına ermemiş!

İbrahim COŞAR