içten ezilmedik ise
hüsranı yüreğimizi pençelemediyse
sorun nanay
kucakladıysan hüzünleri illetin şirret kancıklığında
gökyüzüne öylesine asta kalsın ellerin
eğilmemişliğin gururunda donsun baş
önceleri tarumar geçse de yaş
huzur tahtını kurmalısın gönlünün oyuk yaralarında

her çırpınışlar yolumuza kanlı bir tuzak kuruldu
geçtikçe hiç dinmeyen hicranlar dağ gibi de yıkıldı
ruhumuzda yerleşik amaçlar inanca bağlıyken
sıkıntılı mevhumlar içimizde kara bir bulut oldu
özlerinin sıkıntısı ile kardeşlik gaddar bir cenderede sıkıldı
kaypak ruhlar yeşerdikçe gözümüzün içine içine diken gibi de battı

erişmişlikte kalıbının uyumsuzluğuna yenikti aşama
har bir ateş sardı suya inat
özün ayıbından vesveselere sığınanlar salak
sanma ki bir kıyım tüccarına teslim olacak bu fıtrat
kaşlarından yay gözlerden ok olsan da yapıcıdır çaresizliğim
kupkuru bir çift elde hiç olmaz olsun

varlığın yokluğunda boğuldum da durdum
his ve emellerinin kara tahtasında sana inat bembeyaz kaldım

oysa ki ne kadar da çok yanlış lügat vardı orta doğumun bahtında
çağlar ne çok eski nede yeni hep aynı teranede
kahpece yıkılışta umutlarından bağlanan
bağlandıkça hatalara sürüklenişte ciğerimizdir dağlanan

sirkindik artık içimizde kurtlanan tüm korkulardan
inadına mavzer kurşunuyum öz mü öz yüreğinize
ölün he mi kendini sokan bir akrep misali

çelik bir bıçak gibi
aleyhteki hükümleri ararım köklerinden budamaya

gel de sök al cürümünü bizle sen çok oynadın çok
sil burnumun ucundan ihanet kokularını Irak
zira o berduş yüreğinizde biz hep üşüyoruz
ten farklılığı koy istersen al ve ak gibi adını
hiç durma da git isterseniz hayatımızdan ufak ufak

o günahkar kabrini de derince kaz ki yer altına
gömülsün tümden vicdansızlığınız cürümü kadar
yok ol da gidin hayatımızdan
zaten var görün sekte sizinle biz hiç yoktuk
yoksa hayalet varı ha var ha yok muyduk?
sizin illa ki de batışınız olacaktır batıdan
biz tekrar uyanışta topraktan
sil baştan çok görkemli bir doğuş olacaktır doğudan...



(09.08.2018) AZAP...