Mecnun desen aldırmam, gülüp de geçeceğim,
Sırtımdan hançerlesen, sanma güceneceğim,
İkimize de yeter; bu sevgim, sevdiceğim.
Dilim varmıyor amma, yine söyleyeceğim:
Sevmesende farketmez, seni hep seveceğim.

Ömür boyu yeminli, düşmanım olsan bile,
Dağlasan yüreğimi; alevden sözler ile.
Dünyada cehennemi yaşatsan da nafile.
Dilim varmıyor amma, tekrar söyleyeceğim:
Sevmesende farketmez, seni hep seveceğim.

Şu kısacık ömrümü, kederlerle doldursan,
Her gece karanlıkta, ümitleri soldursan,
Tutunmak istediğim, tüm dalları kaldırsan.
Dilim varmıyor amma, yine söyleyeceğim:
Sevmesende farketmez, seni hep seveceğim.

Sana gelen cefayı, dilden gönlüme döküp,
Gönlüme bol ölümsüz, sabır tohumu ekip,
Kaderime yazılmış; yazgımı, yalnız çekip.
Dilim varmıyor amma, tekrar söyleyeceğim:
Sevmesende farketmez, seni hep seveceğim.

Özlediğim baharlar hazana dönse sende,
Gönlümün ikliminde, kara yeller esende,
“Ne kadar sevdiğini umursamam”. Desende.
Dilim varmıyor amma, yine söyleyeceğim:
Sevmesende farketmez, seni hep seveceğim.

Küsemem kahredemem diyemem: ’Adam sende’,
Dertten dertlere salıp, bir gün çekip gitsende,
Bu adaletsiz savaş; yâr, kalbim esir sende!
Dilim varmıyor amma, tekrar söyleyeceğim:
Sevmesende farketmez, seni hep seveceğim.

Özcan İşler