Koşarak terk eder zaman bütün bu viraneyi
Yeni felâketlere yol açar çığ gibi büyüyüp
Kimsenin elinde bırakmaz umudunu, gururunu
Acıların dindikçe yeni acılara yem olur küçülüp

Sonsuzluğa bir liman açılır çekip gidebileceğin
Keşkelerini, gözyaşlarını da götürmek serbest
Artık hiçbir kapı kalmaz yeniden çıkıp gelebileceğin
Ve çıkıp gider aklından onu hatırlatan her bir ses

Ortak paydada buluşamazsın hiçbir zaman kimseyle
Onlar seni anlamaz, sen onlardan uzak düşersin
Bütün yaşanmışlıklarını harcarsın tek nefeste
Ve bu ne zaman baş gösterir, bilemezsin

Ne zaman sönüp gider bu kuyruklu yıldızlar
Anılar ne zaman kaçar senden, perde kapanır
Bir gece vakti hepsini unutursun ah çeke çeke
O ne zaman sevmiş, anlayamazsın ki sen
Belki bir an sevdi, ama tam sevdi
Belki onun da gönlü alev alevdi
Yağmur ne zaman yağar, gün ne zaman batar
Can ne zaman sever, anlayamazsın ki sen
Kuş nereye uçar, gemiler nereye kaçar
Her beşer bir gün şaşar, anlayamazsın ki sen