1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1500
Okunma
yapraklar yaşamlarını tamamlarken eylül’e
sonbahar hüznü sararar kalbimi
misafir leylekler uçup gider uzaklara
bakire kırlarda yok artık sen kokan güller
kırlangıçlar son gecenin ayrılığına sızlanır
çırpınır yüreğim terk-i diyarların sessizliğine...
eylül’de içimi hüzünler kaplar yoksan eğer
gönlüme vuran ayazların kışları yaşatır
kar taneleri zamansız düşer gönlüme
üşürüm ürperti sinmiş ay’sız gecelerde
anladım ki; yokluğun derbeder edermiş beni
sustum, göçmesini beklerken son/baharın!
öylesine yalnızım ki, görmelisin bedbinliğimi
bitap düşmüşüm sensizliğin kahırlarında
tüm yağmurlar hicranlarıma inceden yağsa
dolaşabilsem çivisi çıkmış sokaklarda
serserice avazım çıktığınca haykırsam seni
sevdası çalınmış akşamlarıma ay gibi doğsan!..
Zafer Direniş
...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz