Eli kolu bağlayan, dermansız dertler gibi
Bir bir ortaya çıkar, çare tükendiği an
Eşildikçe eşilir görünmez olur dibi
Sanki mahzene tıkar, çare tükendiği an



Beyninde cebelleşen anılara saldırır
Hayalini kurdukça, çıkmazına daldırır
Boğazındaki düğüm, ağır nefes aldırır
Boğacak gibi sıkar, çare tükendiği an



Konuşmaya gerek yok, okunur gözlerinden
Kısılan dilin susup, esirger sözlerinden,
Korları alevlenir, sönmeyen közlerinden
Tatlı canından bıkar, çare tükendiği an



Bocalayıp durursun, dermanın kalmaz iken
Sancısı dibe vurup, kalbine batar diken
Acı ağır bastıkça, yüktür boynunu büken
Bu da derinden yıkar. çare tükendiği an



Engebeler sardıkça, kuşatıp dört yanını
Soğuğuyla dondurur, damardaki kanını
Hayatı zindan eder, yıldırdıkça canını
Yol hep yokuşa çıkar, çare tükendiği an



Nesrin Önem
31 07 2018
Tekirdağ