4
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
647
Okunma
Ocakta küllenmiş aşkın ateşi
Güzün doğan güneş kışa gidiyor.
Gölgesi hüzünlü akşam güneşi
Karanlık gecede düşe gidiyor.
Sözleri değişmiş sevda dilinin
Doğası bozulmuş duygu halinin
Ağlayanı susmuş yaşlı ölünün
Üzüntüler mermer taşa gidiyor.
Varlık amaç olmuş bu gün herkeze
Kimin gücü var sa çöker merkeze
İtibar mı kalır? Yoksul bir söze
Onca özlü sözler boşa gidiyor.
Acı gerçeklere kimseler bakmaz
Yanıp yakılsa da basında çıkmaz
Kimse güçsüzlere övgüler yakmaz
Riyakâr gülüşler hoşa gidiyor.
Durmuşoğlu tütmez yürek dumanı
Şimdiki bu zaman deccal zamanı
Bozup karıştırır dini, imanı
Nice kuru işler yaşa gidiyor.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz