Evveli Ahmet’miş garipler hası
Çocukken lâl imiş Celâlî baba
Peygamber yolunda gönül elmas’ı
Çoban bir kul imiş Celâlî baba

Vilayeti Bayburt köyü ozansu
Bir gece uykuda değişmiş usu
Tas içre verilmiş sağ elinden su
Sürgün bir dal imiş Celâlî baba

Bir anda değişmiş dünyanın rengi
Atanın gözünde başlamış cengi
Hocaya sormuşlar ne bunun dengi
Hikmete dil imiş Celâlî baba

Mânâ dergâhından girmiş içeri
Süzülmüş yanaktan âsude teri
Demişler ey âşık hele gel beri
Gülzârda gül imiş Celâlî baba

Celâlî mahlâsı gelmiş pirinden
Sırdan bir ses gelmiş ona derinden
Gönlünde oynatmış yeri yerinden
Aşka ikbâl imiş Celâlî baba

Kemâlât ilminin açık kapısı
Ondaymış ervâhın cümle tapusu
Nice âşıkların özde kaygusu
Sözde cevvâl imiş Celâlî baba

Feleğin zulmünden gülmemiş bahtı
Demiş ki bu benim bağrımın ahtı
Nesilden nesile yükselmiş tahtı
Kalbi cemâl imiş Celâlî baba

Şehr-i Bayburt’umun muazzez eri
Coşkun ırmak gibi kelâmın piri
Onu nasıl yazsın miskin Makberî
Göğde zuhâl imiş Celâlî baba

______________ Makberî