Saçma sapan şeyler yaşar insan
Anlık da olsa inanır çoğu zaman .

Sanır
Kendini dünyanın merkezi
İplemez kimseyi.
Başkasının gözüyle
Değil de
Hep kendi kör gözüyle
Bakar kendine
Görür kendini dev aynasında.

Görür de

Ayna kırıldığında
Kırıklar batar protez yüreğine
Umursamaz yine de …
Devden cüceye dönüşür birden
Cüceler ülkesinde gezinirken
Neler düşler neler…

Artık

Bakacak aynası olmadığından
Fanustaki balığa sorar
“Söyle bana var mı benden âlâ”
Tabi cevap yok hâlâ
Balık ona bakmak yerine
“kavağa çıkma derdinde”

Saçmalık bu ya

Yine pes etmez kendinden
“Bir ben var benden içeri” dercesine
Hiçbir şey kâr etmeyince
Başlar üflemeye
Çocukluğuna üfler
Gelsin diye o kaygısız günler geriye

Gelmez ,gelemez de…

Geçmişten bulamayınca bir çâre
Geleceğe el atar biçâre.

Bu sefer de…

Boş gezenin boş kalfası misâli
Dünü olmayanın yarını olur mu
Demez…
Soyunur falcılığa
Kahve fincanında başlar
Kaderini aramaya…
Kader bu ya
Durur mu fincanda.
Bakarsın
Bir gün kapının ardında
bir gün fersah fersah uzakta.
Hızına yetişemeyince

Son durakta
Buluşur Tarot’la
Kartlar uçuşur etrafta
Kimi kart çıkarır göklere
Bin bir vaatlerle
Kimi kart der ki
kapında şimdi beyaz atlı şövalye

Hangi çağdayız be arkadaş..!
Bu zamanda kim inanır
Böyle safsataya…

Diyoruz da

İnanan da
İnanmak isteyen de
O kadar çok ki.

Yaa..
İşte böyle.

Yaşı,adı ne olursa olsun
Kendini bilmezse insan
Feyz almaya çalışırsa ondan bundan
Hayat labirentinde
Kaybettiğinde kendini
Avunur saçma sapan şeylerle.

Benden naçizane bir tavsiye…

Gerçek seni görmek istersen
Sakın aynalara kanma.

Sadece
Bakmalısın seni sevenin gözlerine.


.....................ENA.