GECEYLE GÜNDÜZ SATRANCI

Tavlada bir dama taşı gibiyim
Her şeye sabim
Bir sana değil
Satranç karelerinde bir piyon gibiyim
Geceyle gündüz satrancı
Mat ediyor beni yürek burkan bu sancı

Seviyorum demek hiç bu kadar can alıcı olmamıştı
Ya da ben böyle kahrolası bir acıyı
Yaşamamışım senden evvel
Bilmiyorum,hiç bilmiyorum

Gelgitli,
Çelişkili bir düş alemindeyim şu aralar
Aklıma gelince birbirimizin yerine kurduğumuz hayaller
Hani gümrah çimlere uzanacaktık birlikte
Sen yatacaktın
Ben aşkın göğsüne yaslanacaktım

Yağmurda sayvan bir ağacın altına oturacaktık
Elimizde kahvelerimizle
Geleceğimizi kuracaktık sohbetlermizde
Yağmuru izleyip romantizm yaşayacaktık
Birbirimize doyacaktık

Ah ah iç daralmasıyla uyandım bugün
Gördüğüm senli bir rüyadan kovulmuş gibiyim
Sanki biri kalbimi sıkıyor
Kendime kendim bile fazla geliyorum bazen

Sanki kalbim göğsümden ansızın çıkıverecek
Sahipsiz bırakacak benliğimi
Nefesim bana yetmeyecek
Nasıl dayanılmaz oluyor bazen bir bilsen

Korkma geçti şimdi iyiyim
Bazen kaybedişler,
Nedensiz gidişler büyütüyor insanı,
Olgunlaştırıyor
Koymuyor oluyor artık hiçbir şey

Pınar DOLUDENİZ