Zor olan zor zamanda mı yanında olmak mı yoksa
Zor zamanlarını hissedip yanyana aynı zorluklara göğüs germekmi
Acıyan bedenim değildi acıyan hislerimdeki yanlızlığımdı
Varlığıyla varolduğum varlıkların varlığımdan rahatsız oldugunu hissettiğmde en acısıydı

İçim perperişan sevdiklerimle sınanıyorum
İçim derbeder yürek burkan yanlızlığmla savaşıyorum
İçim iç çeke çeke ağlıyor yaralan ruhumun ızdırabı beni benden alıyo
İçimde kopan fırtılar savrulup kopan kolum kanadımı ruhumu bedenımle sınıyor

Korkar oldum sevdiklerimden el uzattığım her el biraz daha dipsiz kulara çektiler
Yerle gök arasında olan tüm sırlar ifşa oldu
Fedakarlıklar vefakarlıklar sevdiklerimin nefesinde mest edilircesine meze edilip olmadık insanların masalarında sunuldum
Megerse heba ettiğim ömrüm ömre bedelmiş ömrümden ömür gittiğinde gecte olsa anlamışken