eski bir hüznü doğuruyor toprak
paslı kancalara asılmış gölgelerden ırak
ve taze gövdesinde ateşin
ağır ağır yanarak
soluksuz yinelenen günlerin
akçe hesabından uzak

eski bir hüznü doğuruyor toprak
şakaklarda şafağın serinliği
derinliği bir susuşun
kuş bakışı korkularda
hayatın yılgın çehresini
çocuk gülüşüyle kovarken zaman

eski bir hüznü doğuruyor toprak
umudun çatlayan kabuğunda
yarının parmak izleri
gizemli bir kitabın
en vurucu yerinden geçerken
bir aşığın gözleri

eski bir hüznü doğuruyor toprak
bir sevdanın rahmine düşen kıpırtı
tüm coğrafyalarda tutsak
üryanlığından giyiniyor
içine sinmeyen yalancı baharı
kuşlar yokluğu kanatlarıyla döverken

eski bir hüznü doğuruyor toprak
sancısı şiir
ebesi aşk
varlığın şiltesinde çırpınan sanat
kayıt düşüyor kendine
bu tanımsız bir vukuat

24/07/2018
ali rıfat arku
istanbul