kemik yapışmıştı ete: kurtuluş beklentisi....kızdıran birşey var bu cümlede beni..
bürünmüştü bedene: iç dünyanın saklı oluşu duvarıların ardında...sıradanlığın altında farklılık..
tarihin bir>in>de cismime": değersizlik hissi...ve duvarlar var yine:in....
zehirleyemem dünümü: vefa, özlem, yitiriş..
yarınların yükünü taşıyamam semerimde: endişe, sorumluluktan kaçış veya başka bir düşünce başka bir ihtimalden..
ben dünlerin emzirdiği çocuğum: aslında düne saplantıdan rahatsızlık duyup kendi kendine telkin
iskeletler kurulur gövdemde: elde olmayış, başka bir durumun denetimi altında, istenmeyen bir inşa..
bırakmaz düşlerim ecelim olur kendi bedenim: savurgan düşüncelerden ve onları toparlayamamaktan ötürü rahatsızlık..
dar ağaçlarında çürür kuytularım: kimsenin bilmediği derin hayatından boğulmuşluk
dünlerimde büyür yarınımla evlenirim: anılara vefa fakat yarına adanmışlık
kement atar yarınımdan sıyrılamam: kişi yarınından sıyrılamaz (kopya:)
boğazımı kemirir kendiri: ve bir boğulmuşluk daha; belirsizliklerden..
arasından bugünleri doğurturum: boğulmuşluğa katlanamayıp bugüne mecburi bir yöneliş..
gülücükler açar penceremi: hayata karşı koyabilmek için yeniden bir umut hissetmeye çalışma; ruhunu kandırma
maviliklerle boyarım: ve umut için bir arayış, çırpınış.....

ne kadar kurtulmaya çalışsak da hayat bizde darağacı...
düşünceler urgan, boğazımızı sarmış..
ama unutulmamalı, darağacı çoğunlukla destanları başlatır...
tebrikler..:)
_merve yekta_


gizli_patika tarafından 5/27/2008 11:19:36 PM zamanında düzenlenmiştir.