Hasretin bir çığ gibi büyür yüreğimde
Özlemler halka halka geçer boynuma
Ayrılığı ben mi istedim
Ölümü gösterip sıtmaya razı etmekti niyetin

Eğer bilseydin sevmenin ne demek olduğunu
Gözlerini hiç kapamazdın
Sabahı olmayan gecelerde daha çok ağlardın
Boncuk boncuk terler dökülürdü alnından
Gözyaşlarına karışırdı bazen
Ve çıkmazdım aklından

Karanlık bir gece düşer göz kapaklarına
Yalnızlığın son noktasına gelir yüreğin
Bitmez hasret dolu bekleyişlerin
Yaralı bir kuş gibi titrer bedenin

Sana son haykırışım olsun bu isyanım
Çoktan yakmış olsam da gemileri
Sensiz geçirdiğim günlerin
Gitmeden hesabını sor diyor yüreğim

Hep mavi değildir düşlerim
Sıralanır gri bulutlar peş peşe
Sevgiliye koşan yıldızları gökyüzü gizler
Hasretlere tutsak olur karanlığın kolları

Her aşk başladığı gibi bitmezmiş meğer
Tadı tuzuymuş ayrılıklar
Aşk güvercinleri uçmuyor artık
Fazla derinlere inme
Yüreklere saplanan oklar çıkmaz vakti gelmeyince

Yalnız senin gözlerinde gezmiyor nemli bulutlar
Dokunsalar ağlayacağım nedensiz
Erkekler ağlamaz diye biliyorum
Göz kapakları ıslanmadan
Aşk acısı çekmeyen bilemez ki

Sineme bir köz gibi düştün
Hasret koydum ölümsüz aşkımızın adını
Hani bazen hiç ummadığın anda
Bir kaç damla gözyaşı süzülür yanaklarına
Yüreğin titrer ya derinden
Bunun adı aşktır sevdiceğim
Hiçbir kelime yetmez anlatmaya ...





Refik
11 . 07 . 2018
İstanbul