Umutlarım yok oldu yıllar geçince bir bir
Ne hayattan tat aldım nede varlıktan imir
Düşlerimi yitirdim evelim oldu ahir
Yokluktan kısmet çaldım gün yüzü göremedim


Kaydı dilek yıldızım çakıldı okyanusa
Altın gümüş beklerken el aktım bakır tasa
Kıtlık ana maddesi bende ki anayasa
Çile kederle doldum gün yüzü göremedim


Mabud kesti rızkımı bütün çabam boşuna
Faydası yok nimetin Mahmut katsa aşıma
Neticeyi anladım varırken bu yaşıma
Artık olura saldım gün yüzü göremedim


O hüsranlı mazinin anlatsam neresini
Kuruyup su görmeyen çatlamış deresini
Ardından ah çektiğim bereket zerresini
Daha zihnimde sildim gün yüzü göremedim


Kırk yıl yüze gülmeyen hain felek güler mi
Körlediği dişliyi kısmetine biler mi
Amacı kötülüğün iyilikler diler mi
Bütün şevkimden oldum gün yüzü göremedim


Mehmet Kılıçel