yürüyorum

Ne gecenin karanlığını farkediyorum,
ne de gündüzün aydınlığından haberim var

yürüyorum

çisil çisil yağan yağmuru ben,
ayakkabımın içine aldığı sudan biliyorum,

yürüyorum

saçımın sakalımın birbirine karıştığını,paspallığımı,
minicik bir kız çocuğunun tedirgin bi şekilde annesine,
beni işaret etmesinden anlıyorum sokak ortasında,

yürüyorum

düşünmüyor,konuşmuyor ve umut etmiyorum,
sadece benden ürken o minicik çocuklara,
arada birde olsa tebessüm ediyorum anlamsızca,

yürüyorum

ne sevmek istiyor canım ne deli gibi sevilmek,
ne de aşk acısı çekmek,

yürüyorum

neyi aradığımı ve nere gittiğimi bilmeyerek,
bazen yalan yok kendim geliyor aklıma karnımın açlığında,

duruyorum

yorulduğumu anlıyorum bitmeyen yolculuğumuda,
ne gecenin karanlığından ne de gündüzün aydınlığından vazgeçebiliyorum,
ne de çisil çisil yağan yağmurda ıslanmaktan,
düşlemeden umut etmeden ve sevmeden sevilmeden,
yaşanmayacağını anlıyorum,

anlıyorum

ben yaşamayı çok seviyorum.........
O s K a R