ZALİMLERİN SONU
Yusuf Yılmaz
Gördün mü o zalimi?
Yaptıklarının karşılığını bir bir nasıl çekti.
Ya sinek girdi gözüne
Ya bir akrep soktu dilini,
Ya bir yılan dolandı bacaklarına...
Yaptıkları zulümler geldikçe aklına,
Mazlumların ahı yapışıp kaldı yakasına.

Neron’u görmedin mi?
Kendi hapis ruhu uğruna
Roma’yı yakmadı mı?
Altından sarayında çılgınca yaptığı eğlenceler
Halkı kudurtmadı mı?
Yığınlar üzerine yürüyünce, kaçıp
Kurtulamayacağını anlayınca
Kendini öldürmedi mi?

Maksim Gorki
Çok zeki bir adamdı.
Lenin insanları bir dağa toplayıp
Dağı bombalayınca,
Orayı bir esirler kampı haline getirmişti.
Bir çocuk her şeyi Maksim Gorki’ye anlatma cesaretini buldu.
“Kız kardeşim çok güzeldi, bu sapıklar onun ırzına geçti.
Karşı koyanları öldürdüler, beni de bu kampa attılar”
Maksim Gorki bu durumu bütün dünyaya yazıp anlatınca,
Zalimler çocuğu öldürdü.
Ama Lenin de sonunda kendisine cinsel yoldan bulaşan bir hastalıkla
Çeke çeke öldü.

Firavun yaptıklarının cezasını boğularak ödedi.
Cesedini mumyalamak için,
Parçalanmış yüzü düzeltildi.
İbreti alem için bir müzeye kondu.

Doğu Türkistan’da ki Çin zulmü,
Stalin’in yirmi milyon Türkü katledişi,
Kerkük Türk’üne uygulanan mezalim,
Daha niceleri...

Bütün zalimlerin sonu hüsranla bitmiştir.
Şairin dediği gibi
“Zalimin zulmü varsa,
Mazlumunda ahı vardır”