püslü bir akşam vakti
aklımda monopol duygular
avuçlarımda gül dalından sevdam
koklamak zor
unutmak zor
ayırmak zor onu yerinden



sorma ormanın havası nasıl
sevda yağmurunun kişnemesini sorma
bırakma beni kangren olmuş yalnızlığıma
müsaade et de bir tekmede ben vurayım müzmin şansızlığım a
bir zamanlar gözlerin eritirdi hasretleri
ellerinin sıcaklığı işlerdi damarlarıma
saçlarımı okşayan rüzgâr dayanamazdı yokluğuna



nerede o yegane
sen nerede
iş gören yürek
birikim nerede
kanat çırpınışlarında sevecendi tüm kelebekler
dalgaların gölgesine sinmiş penguenler nerede



katarak umutlarımızı yarı açılımlara
uzanırdık yeşile boyanmış yoncalara
bakardık yıldızların tavırlarına
nerede o geceler
o mevsimler nerede
nerede o sefahat
o rahat nerede



bugün her zamankinden farklı bir şey yaşamak istedim
yelken açtım arzularıma
niçinini,nedenini,ne olduğunu sorma
şimdi ben kelepçeli im hüzne
içimde olup bitenleri anlayıp ta açığa vurma
evrenin tüm güzelliklerini
gömdüm ufukların griliğine
gönlüm acıların ölüm eşiğin de
yokluğumu ısmarlama
mutsuzluğumu yorma



kısacası başlangıçta ne haldeydi
zamanla hangi seviyeye erişti
sonunda kırılıp dökülenlerden
elde ne kaldı
hatırda ne arama
unutup ta gidenlerden
bir hesabın var ama sorma